ฟังก์ชั่นในภาษาซี

ฟังก์ชั่นในภาษาซี

ฟังก์ชันในภาษา  C  โดยจะประกอบไปด้วยเนื้อหาหลัก ๆ  คือ  เรื่องที่หนึ่ง  ฟังก์ชันมาตรฐาน  เป็นฟังก์ชันที่บริษัทที่ผลิตภาษา  C  ได้เขียนขึ้นและเก็บไว้ใน  header  file  ภาษา  C  คือเก็บไว้ในแฟ้มที่มีนามสกุล  *.h  ต่าง ๆ  ส่วนเรื่องที่สอง  เป็นฟังก์ชันที่เขียนขึ้นหรือเรียกอีกอย่างว่าโปรแกรมย่อย  ที่ผู้เขียนโปรแกรมเขียนขึ้นมาใช้งานอย่างใดอย่างหนึ่งตามความต้องการของงานนั้น ๆ  โดยรายละเอียดของแต่ละฟังก์ชันมีดังต่อไปนี้

1 ฟังก์ชันมาตรฐาน  (standard  functions)

เป็นฟังก์ชันที่บริษัทที่ผลิตภาษา  C  ได้เขียนขึ้นและเก็บไว้ใน  header  file  ภาษา  C  คือเก็บไว้ในแฟ้มที่มีนามสกุล  *.h  ต่าง ๆ  เมื่อต้องการใช้ฟังก์ชันใด  จะต้องรู้ว่าฟังก์ชันนั้นอยู่ใน  header  file  ใดจากนั้นจึงค่อยใช้คำสั่ง  #include<header  file.h>  เข้ามาในส่วนตอนต้นของโปรแกรม  จึงจะสามารถใช้ฟังก์ชันที่ต้องการได้  ซึ่งฟังก์ชันมาตรฐานเป็นฟังก์ชันที่บริษัทผู้ผลิต  C   compiler  เขียนขึ้นเพื่อให้ผู้ใช้นำไปช่วยในการเขียนโปรแกรมทำให้การเขียนโปรแกรมสะดวกและง่ายขึ้น  บางครั้งเราอาจจะเรียกฟังก์ชันมาตรฐานว่า ”ไลบรารีฟังก์ชัน”  (library  functions)

ตัวอย่างที่  1  แสดงตัวอย่างฟังก์ชันมาตรฐาน  เช่น  ฟังก์ชัน  pow(x,y)  คือ  ฟังก์ชันที่ใช้หาค่ายกกำลังของ  xy  โดยที่ตัวแปร  x  และตัวแปร  y  มีชนิดเป็น  double  ซึ่งฟังก์ชัน  pow(x,y)  จะถูกเก็บไว้ใน  header  file  ที่ชื่อว่า  math.h  ดังนั้นจึงต้องใช้คำสั่ง  #include<math.h>  แทรกอยู่ในส่วนตอนต้นของโปรแกรมเหนือฟังก์ชัน  main( )  จึงจะสามารถเรียกใช้ฟังก์ชัน  pow(x,y)  มาใช้งานภายในโปรแกรมนี้ได้

สำหรับฟังก์ชันมาตรฐานที่จะกล่าวถึงในหัวข้อนี้จะกล่าว เฉพาะฟังก์ชันมาตรฐานที่จำเป็น  และเรียกใช้งานบ่อย ๆ   เท่านั้น  ซึ่งมีดังต่อไปนี้

1.1 ฟังก์ชันทางคณิตศาสตร์  (mathematic  functions)

เป็นฟังก์ชันที่ใช้สำหรับการคำนวณทางคณิตศาสตร์  และก่อนที่จะใช้ฟังก์ชันประเภทนี้  จะต้องใช้คำสั่ง   #include   <math.h>  แทรกอยู่ตอนต้นของโปรแกรม  และตัวแปรที่จะใช้ฟังก์ชันประเภทนี้จะต้องมีชนิด  (type)  เป็น  double  เนื่องจากผลลัพธ์ที่ได้จากฟังก์ชันประเภทนี้จะได้ค่าส่งกลับของข้อมูลเป็น  double  เช่นกัน

             ฟังก์ชันทางคณิตศาสตร์ที่ควรทราบ  มีดังนี้

acos(x)               asin(x)                atan(x)
sin(x)                  cos(x)                 tan(x)
sqrt(x)                 exp(x)                pow(x,y)
log(x)                  log10(x)             ceil(x)
floor(x)                fabs(x)

 1) ฟังก์ชัน  acos(x)

เป็นฟังก์ชันที่ใช้คำนวณหาค่า  arc   cosine  ของ  x  โดยที่  x  เป็นค่ามุมในหน่วยเรเดียน  (radian)
รูปแบบ

      acos(x);

2) ฟังก์ชัน  asin(x)

เป็นฟังก์ชันที่ใช้คำนวณหาค่า  arc   sine  ของ  x  โดยที่  x  เป็นค่ามุมในหน่วยเรเดียน
                รูปแบบ

      asin(x);

3) ฟังก์ชัน  atan(x)

เป็นฟังก์ชันที่ใช้คำนวณหาค่า  arc   tan  ของ  x  โดยที่  x  เป็นค่ามุมในหน่วย
เรเดียน
            รูปแบบ

      atan(x);

4) ฟังก์ชัน  sin(x)
เป็นฟังก์ชันที่ใช้คำนวณหาค่า  sine  ของ  x  โดยที่  x  เป็นค่ามุมในหน่วยเรเดียน
              รูปแบบ

       sin(x);

  5) ฟังก์ชัน  cos(x)
เป็นฟังก์ชันที่ใช้คำนวณหาค่า  cosine  ของ  x  โดยที่  x  เป็นค่ามุมในหน่วย
เรเดียน
                รูปแบบ

       cos(x);
6) ฟังก์ชัน  tan(x)

เป็นฟังก์ชันที่ใช้คำนวณหาค่า  tan  ของ  x  โดยที่  x  เป็นค่ามุมในหน่วยเรเดียน